Muchomor czerwony
 GRZYBY HALUCYNOGENNE

Opis
Psylocyble semilanceata
Psylocyble mexicana
Amanita muscaria
Zewnętrzne oznaki używania
Szczególne zagrożenia
Powrót do strony głównej
Opis

Spośród 5.000 odmian grzybów znanych przez człowieka - około 80 odmian posiada właściwości psychoaktywne. Są one spotykane, oprócz dalekiej północy, na każdej szerokości geograficznej. Zazwyczaj miały one zastosowanie lokalne, związane z miejscowymi zwyczajami i obrzędami; stosowane były od wieków. Otaczano je czcią na całym świecie, ale szczególny kult grzybów istniał w Ameryce Południowej i Północnej.

Spośród wszystkich grzybów wywołujących halucynacje, na uwagę zasługuję dwa gatunki: grzyby psylocyble (Psylocyble mexicana / astecorum) i muchomor czerwony (Amanita muscaria), gdyż właśnie te są współcześnie używane ze względu na właściwości psychodeliczne.

Powrót do spisu treści

Psylocyble semilanceata

Opis

Łysiczka lancetowata (Psylocyble semilanceata), rosnąca także w Polsce zawiera nieco mniej substancji psychoaktywnych aniżeli grzyby amerykańskie. Ma to jednak swoje znaczenie tylko w ilości jedzonych jednorazowo grzybów. Przy zjedzonych 50 sztukach mogą wystąpić bardzo poważne zmiany świadomości, a spożycie już około 30 świeżych sztuk powoduje wystąpienie halucynacji.

Powrót do spisu treści

Psylocyble mexicana

Opis

Wygląd: mały niepozorny grzybek w kolorze zazwyczaj brązowym o cienkiej i delikatnej nóżce oraz stożkowatym kapeluszu.

Substancje psychoaktywne

  • Psylocybina
  • Psylocyna
Działanie psylocybiny w dużej mierze przypomina efekty wywoływane przez LSD.

Objawy użycia

  • halucynacje
  • zwiększenie wrażliwości wzrokowej i słuchowej
  • brak kontaktu z otoczeniem
  • uczucie opuszczenia ciała
  • bierność i obojętność na sygnały zewnętrzne

Powrót do spisu treści

Amanita muscaria

Opis

Muchomor czerwony (Amanita muscaria) to bardzo rozpowszechniony w całej strefie umiarkowanej grzyb; jest powszechnie znany i z uwagi na właściwości toksyczne - niejadalny. Jednak w niektórych rejonach dalekiej północy, a w szczególności terenach byłego Związku Radzieckiego, był używany przez plemiona zamieszkujące Syberię właśnie ze względu na te właściwości. Obecnie również bywa wykorzystywany przez osoby poszukujące mocnych chemicznych wrażeń.

Substancje psychoaktywne

  • Muscinol
  • Kwas ibotenowy
  • Muskazon
Formy występowania i sposoby przyjmowania

Odurzenie, jakie występuje po wypiciu wywaru z muchomorów czerwonych lub po zjedzeniu pokrojonych i ususzonych jego kawałków w początkowej fazie przypomina stan upojenia alkoholowego.

Powrót do spisu treści

Zewnętrzne oznaki używania grzybów halucynogennych

  • Zachowanie odurzonego może mieć bardzo różny charakter od spokojnego i przygaszonego do stanów silnego rozdrażnienia, a nawet wściekłości.
  • Wszystkie zmysły są bardzo wrażliwe, a w szczególności słuch i wzrok.
  • Normalne oświetlenie staje się nie do zniesienia, najsłabsze dźwięki są wychwytywane, drobne przedmioty przybierają przybierają ogromne rozmiary stając się przeszkodami nie do przebycia.
Objawy użycia grzybów halucynogennych
  • gadatliwość i wesoły nastrój
  • silne halucynacje
  • prowadzenie rozmów z wyimaginowanymi osobami
  • wyostrzenie zmysłów wzroku i słuchu

Nazwy slangowe grzybów halucynogennych

  • grzybki, psylocyby, psyfki, baluny

Powrót do spisu treści

Szczególne zagrożenia i niebezpieczeństwa
  • Mimo że zawarte w opisywanych grzybach substancje nie niosą niebezpieczeństwa powstania uzależnienia fizycznego i niemożliwy jest rozwój tolerancji - istnieje jednak, podobnie jak w przypadku innych halucynogenów, pewne niebezpieczeństwo uzależnienia psychicznego.
  • "Eksperymentów" z grzybami nie powinny na pewno podejmować osoby o niestabilnej psychice i skłonne do reakcji psychotycznych. W takich przypadkach szok spowodowany uwolnieniem ukrytych psychoz może doprowadzić do długotrwałego urazu psychicznego.
  • Używanie tych środków jest ryzykownym balansem na krawędzi zdrowia psychicznego stanowczo odradzanym zwłaszcza osobom niedojrzałym psychicznie i emocjonalnie, osobom o skłonnościach do depresji bądź paranoi.
  • Osobnym problemem jest regularne odurzanie się grzybami, czasami jeszcze przyjmując i inne narkotyki. Tego typu zachowania muszą zakończyć się tragicznie; w najlepszym przypadku – załamaniem psychicznym.
  • Zagrożeniem w przypadku muchomora czerwonego jest także możliwość pomyłki prowadzącej do zjedzenia innego muchomora, co może spowodować śmierć.
  • Z uwagi na dużą toksyczność istnieje szczególne zagrożenie dla takich organów jak nerki i wątroba.
Strona opracowana w oparciu o materiały udostępnione dzięki uprzejmości
Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie oraz Polskiej Sieci Redukcji Szkód.

Powrót do strony głównej
(c) Narkotyki i TY